Şimdi sorumluluk alma zamanı..

Hatalar silsilesinin getirdiği travmatik bir durum sözkonusu…
Eyvallah…
Bu takımın bu noktalara  gelişinin ya da getirilişinin müsebbipleri illaki vardır…
Başta da omuzlarda getirdiğimiz, omuzlarda uğurladığımız Aykut Kocaman!
Takımdaki başarısızlıkları, suçları, hataları  ve diğer olumsuzlukları başkalarına ihale ederken bile burnundan kıl aldırmadı…
Kendisi mi?
Masumu oynadı!
Her kaybedilen maçtan sonra, taraftarların ve kafası basmayan bazılarının  gazını aldı…
Halbuki sürekli  kaybeden, boynunda kılıçla gezen bir teknik adam olmasına rağmen…
Bugün karşımızdaki fotoğrafın anlattığı bu…
Hakemler, zeminler, yetersiz oyuncular diye diye bugünlere gelindi…
Daha açık ve net konuşmak gerekirse, kendisini ve kendisine biat edenleri kandırma  dilini de çok iyi kullanarak, koskoca bir şehrin geleceğine de ipotek koymuş oldu!
Bunları yaparken,  sorunun çözülmesine yönelik tekbir adım bile atmadı…
Ya da bu tür adımları atmaya  kafa  yormadı…
Her kaybedilen maçtan sonra kelimelerle  oynadı…
Gerçeklerin zaman içerisinde ortaya  çıkma gibi kötü bir huyunun olduğunu  keşke, ama keşke görebilseydi de, kendisini değil, benim kulübümü bu krizin içerisine sokmasaydı…
Şimdi bunları yazmanın da konuşmanın sırası değil…
Ama günü gelince de yazılmalı, konuşulmalı.
xxx
Aykut Kocaman’ın sezon başı ve ara transfer döneminde takıma kattığı oyuncuların  beklentilere cevap veremediği ayan beyan ortada…
Ancak, her ne kadar eleştirsek de, bu oyuncuların, beş maçın 3’ünü  kazanacak, başka bir deyişle  dokuz puanı toplayacak kapasitelerinin  olduğunun altını çizmek istiyorum…
Yeter ki, beş haftalık süreç soğukkanlı, akıllı ve doğru yönetilsin…
Hem idari, hem teknik ve en önemlisi de şehrin ileri gelenleri olarak tabi ki…
Şimdi öküz altında buzağı aranacak zaman değil…
Çözüm elimizde…
Çare biziz…
Ne oyuncu, ne teknik ekip, ne de başkan Hilmi Kulluk ve ekibi  (tamamı değil) itibarsızlaştırılmayı hak etmiyorlar…
Futbolcularımızın ederleri ya da kapasiteleri tartışılabilir, ama bu oyuncu grubunda,  yaşanan özgüven kaybının yarattığı hem fiziksel, hem de zihinsel çöküş ve bu çöküşe çanak tutanlar da,  en az bu oyuncular kadar sorumlular…
Konyaspor’u da buralara getiren asıl tehlike de buydu, ancak ne giden Aykut Kocaman, ne de onun yerine gelen Bülent Korkmaz, bu tehlikenin önüne geçemediler…
Keşke bunların önüne geçilebilseydi…
Yukarıda da belirttiğim gibi,  yazılacak çizilecek çok şey var, ama  gün o gün değil, gün takımı sarıp sarmala günü…
Konyaspor sorunlu, doğrudur…
Ama, bu sorunun çözümü de var…
Rize maçı…
İyi bir psikoloji, doğru yönetilme ve doğru tercihlerden sonra Rizespor maçı ayağa kalkma maçı olabilir…
Bunu da sadece futbolcuların sırtına yükleyerek değil, cümbür cemaat bu yükü omuzlayarak, dahası şehir olarak ve sorumluluk alarak.