Kıbrıs’la ilgili anlatılacak, konuşulacak ve yazılacak o kadar çok şey olmasına rağmen, sadece kısa ziyareti kapsayan bölümlerini yazabiliyoruz…
Kıbrıs çok önemli bir ülke…
Dr. Fazıl Küçük de, Rauf Denktaş da laf olsun diye çıkmadılar ortaya…
Tabii ki 1974’deki Başbakan Bülent Ecevit’in de “Savaşa değil barışa gidiyoruz” diyerek Türk askerini Kıbrıs’a göndermesi gibi…
Kıbrıs, ayrıca stratejik bir öneme de sahip…
Dolayısıyla “yavru vatan” dememiz ondandır…
Bazılarının “Türkiye’nin sırtına kambur” demelerine bakmayın siz.
xxx
Kıbrıs gezimizin birinci gününü toprağın üstündekilerine, ikinci gününü de toprağın altındakilerine ayırdık…
Güzel oldu…
Otelden yürüme mesafesinde olan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyetinin ilk Cumhurbaşkanı olan Rauf Denktaş’ın anıt mezarına gittik…
Bizleri Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyetinde Başbakan yardımcılığı ve Bakanlık yapmış olan oğul Serdar Denktaş karşıladı…
Hep birlikte anıta çiçek koyup, saygı duruşunda bulunduktan sonra da, Rauf Denktaş’ın mezarı başına geldik, dua ettik…
Mezarın bulunduğu odadan çıktıktan sonra Serdar Denktaş’la ayak üstü de olsa iki satır sohbet ettik…
Çıkışa doğru adımlarken,“rahmetli babanız Kıbrıs’ın Atatürk’ü” dedim...
“Bana göre de öyle” dedikten sonra,
"Babam, Atatürkçü, inançlı, hoşgörülü, özgüvenli, parlak zekalı bir insandı. Rauf Denktaş gibi devlet adamları yüz yılda ya gelir ya gelmez” diyerek, babasıyla gurur duyduğunu hissettirdi bana…
Ama içerisinde bir burukluk olduğunu sezmedim dersem yalan olur…
Vefasızlık da yapılmış Rauf Denktaş’a!
İşte bu vefasızlık aileyi ziyadesiyle üzmüş…
Çok detaya girmeyeceğim, ama Kıbrıs’ın Kıbrıs olması için canını dişine takmış bir insana yapılan vefasızlık, gerçekten can acıtıyor…
Serdar Denktaş “Babam Kıbrıslı Türklerin yaşadığı en zor günlerde pes etmedi. Gün geldi vatanından kovuldu, halkına davasına vatanına asla sırtını dönmedi, boyun eğmeden ve davasından sapmadan Kıbrıs Türkü’nün saygın bir halk olması için uğraş verdi” dedi…
Babasının bu vefasızlığı hak etmediğini ima ederken, sadece “neden?” diye sordum…
Cevap vermedi bu soruma, ama acı acı güldüğüne şahit oldum…
Diyeceksiniz ki, gülmenin acısı mı olur?
Öyle bir olur ki, karşısındakinin kimyası bozulur…
Kıbrıs’ın kurucusu bir adama gereken saygı ve vefa neden gösterilmez anlamak mümkün değil…
Gerçekten de kendisini seven sevmeyen herkesin saygısını kazanan Rauf Denktaş’a vefasızlık yapıldığını da bu kısa ayak üstü sohbette anladım…
Dolayısıyla, Rauf Denktaş, sadece Serdar Denktaş ve diğer kardeşlerinin değil, tüm Kıbrıs halkının da babası olmuş…
Bizim Süleyman Demirel gibi…
Benzer yanları çok…
Allah her ikisine de rahmet eylesin…
Yerleri dolmayacak devlet adamları…
Birisi 11, birisi 8 yıl önce aramızdan ayrılmışlar…
Bir yarılarını bizlere bırakarak, bir yarılarımızı yanlarına alarak, iki kapılı hanın bir kapısından girip, diğer kapısından çıkıp, bu dünyadan göç ettiler.
xxx
DOKTOR FAZIL KÜÇÜK
Vefasızlık sadece Rauf Denktaş’a yapılmamış, Dr. Fazıl Küçük’e de yapılmış aynı vefasızlık…
Bunu gözlerimizle gördük…
Kıbrıs Türk halkının özgürlük mücadelesinin lideri Dr. Küçük’ün anıt mezarına giderek, çiçek koyduk, dua ettik…
Anıtın çevre düzenlemesi berbat…
Lefkoşe yakınlarındaki Anıtmezar ise sahipsizler mezarlığını andırıyor adeta…
O anıt mezarın kime ait olduğu noktasında en ufak bir emare yok…
Ne isim var, ne büst var, ne resim var!
Olacak şey değil…
İnsan olarak üzülmemek mümkün değil…
Dolayısıyla da üzüldük tabii ki.
YORUMLAR