Maçın kırılma anı!

Konyaspor 2-0 gerideyken muhteşem bir dönüş yaptı…
Peki bu dönüş ne zaman oldu?
Ya da maçın kırılma anı?
Söyleyeyim…
Diomande’nin golü attıktan sonra, Malatyasporlu Chebake’nin oyunu soğutma, Konyaspor’lu oyuncuların da maçın bir an önce başlaması için giriştikleri top kazanma savaşı görüntüsü…
Bana göre temsilcimizin geri dönüşünün müjdecisi işte o andı…
Erdon Daci başta olmak üzere, bizim oyuncuların, oyunun hemen başlaması için verdikleri top kapma savaşı, bir bakıma maçı kazanmaları anlamına da geldi…
İkinci ve üçüncü gollerin gelmesi için bir baskı hissettirdi tüm takıma…
Hırs, arzu, maçı çevirme isteği oyuna yansıdı ve Konyaspor, 72’de Diomande’nin golü, sonrasında ise Sokol’un 82 ve 84’deki golleri ile Malatya’dan hak ettiği bir galibiyetle döndü… 
“Adem Büyük” denilen “nefret” başta olmak üzere, Malatyalı oyuncuların, futbol dışı hareketleri her ne kadar maçın önüne geçmiş olsa da, Konyaspor’un zaferinin gerisinde kaldı…
Bu sefer gülen Konyaspor oldu.
xxx
İlhan Palu’nun 4’lü savunmasına karşılık, Hamza Hamzaoğlu, Tetteh en önde, Adem Büyük, Kubilay Kanatsızkuş ve Umut Bulut arkada olmak üzere 4 forvetle çıktı sahaya…
Adem Büyük’le 24’de golü buldu Malatyalılar…
İlk 45’in uzatmalarında da, hakemin uyduruk bir penaltısı ile skor 2-0 oldu ve Konyaspor soyunma odasına istemediği bir skorla gitti…
İkinci 45’te ise roller değişti…
Kravest-Rahmanovic değişikliğinden bağımsız olarak, Konyaspor ikinci 45’e iyi başladı…
64’deki Faruk Miya-Erdon Daci değişikliği ile rakip kalede daha tehditkar bir oyun anlayışına sahip olan temsilcimiz, bu tehdit edici oyunun ilk meyvesini de 72’de Diomande’nin kaleciyi sakatlayan füzesi ile aldı…
Sonrası mı?
Maçı herkes oynamaya başladı…
Tribündeki, kulübedeki ve sahadaki bütün Konyaspor aktörleri inanınca ve biraz da futbol şansı yanımızda olunca düğüm çözüldü.
xxx
Konyaspor’un, daha doğrusu İlhan Palut’un, rakibin isimlerine aldırış etmeden, “ezilmeyen” ve “kısasa kısas” bir oyunu oynatması, bu galibiyetin sürpriz olmadığının de bir göstergesi oldu…
Bekleme oyunu gibi bir derdi olmayan İlhan Palut’un takımı öne taşıyan futbol aklı da bu maçın kazanılmasında önemli bir etken oldu…
Eğriye eğri, doğruya doğru, Malatya maçında iki oyuncunun hakkını teslim etmek lazım…
Bu galibiyette direk olarak bu iki ismi öne çıkarmak kolay değil…
Ancak, bu maçta fark yaratan, zaman zaman da eleştirdiğimiz Diomande ile Sokol’un oyuna koydukları katkıyı da es geçmemek lazım…
Özellikle Diomande, önümüzdeki maçlarda farklı bir pozisyonda, farklı bir karakterde izlemeye, hatta alkışlamaya hazırlıklı olmamız gerektiğine yönelik işaretler verdi bizlere…
İnşallah bu düşüncemde yanılmam…
Sonuç olarak Konyaspor, Malatyaspor’u yenerek moral motivasyon olarak da öne geçti, iki de iki yaparak gözünü yukarılara dikti…
Geleceğe daha güvenli, daha inançlı ve daha moralli bakmamıza neden olan Malatyaspor galibiyeti, camiamıza hayırlı olsun…
Darısı mı?
Tabii ki Gaziantep maçına.