Korona denilen illete yakalandığını, tedavi aldığını biliyordum…
Yeğenim Şuayip’in yakın arkadaşı olduğu için de, Ramazanla ilgili haberleri kendisinden alıyordum…
Vefatından birkaç gün önce yoğun bakımdan çıkıp, normal odaya alındığını, daha doğrusu bu illet hastalığı yendiğini büyük bir sevinçle öğrendim…
Birebir ilgilenenler verdiler bu güzel haberi…
Sevindim, hem de öyle böyle değil, harbiden çok sevindim Ramazan kardeşimizin tekrar aramıza döneceği haberine!
Nereden bilebilirdim ki, kaderin ağlarını Ramazan için ördüğünü…
Bilemedik tabi ki.
xxx
İki gün sonra bir konu vesilesiyle cumartesi günü saat 5- 6 gibi Konyaspor 2. Başkanı Ekrem Coşkun’a Watsaptan bir mesaj attım…
Ekrem Coşkun’dan gelen mesajla birlikte buz kesildim…
“Abi Ramazan Özbek iki dakika önce rahmetli oldu, ben hastaneye geçiyorum” dedi…
Sadece “İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûne” diyebildim…
Sonra, Ramazan’ın yakın arkadaşı olan yeğenim Şuayip’i aradım…
Ramazan ile Şuayip aynı zamanda hem arkadaş, hem de aynı köylüler…
O da “Dayı yoldayım, ben de hastaneye gidiyorum” dedi…
Yani, yanisi şu; güzel yürekli, güzel yüzlü, tutkulu bir Konyasporlu olan kardeşimiz Ramazan Özbek’i kaybetmiştik.
xxx
Yeğenim Muammer’in vefatında tanımıştım Ramazan’ı…
Bizim gibi canının yandığını hissettim…
Muammer’in ateşi sadece bizleri değil, Ramazan’ı da yakmıştı…
Hissettirdi bize canının yandığını…
Gece gündüz yanımızdan ayrılmadı…
Daha sonra Konyaspor’da beraber olduk…
Ben yönetici, o taraftar sorumlusu olarak çalıştık…
Efendi, ne efendisi “beyefendi”, güzel yürekli ve tutkulu bir Konyaspor sevdalısıydı…
Ve terbiyeli bir kardeşimizdi…
Bu “Korona” denilen kitapsız hastalık, babamda dahil, birçok can cana olduğumuz insanları bizlerden, sevdiklerinden kopardı…
Ramazan Özbek kardeşimiz de, ne yazık ki bu kaybettiğimiz değerler kervanına katıldı.
xxx
Sevildiğini biliyordum…
Hem Konyaspor taraftar sorumluluğu, hem de 1922 Konyaspor Başkanlığı yaptığı dönemlerde dost biriktirdiğini Pazar günkü cenaze töreninde bir kez daha anladım…
Herkes, Ramazan Özbek’i uğurlamak için camideydi, mezarlıktaydı…
Herkes, gözünü karartmış cenazeye gelmişti…
Konyaspor 2. Başkanı Ekrem Coşkun, Genel Sekreter Güven Öten, Kulüp Genel Müdürü ‘CİO’ Ufuk Yaşar, eski yöneticilerden Mustafa Aydınalp ve Mustafa Genç ve burada ismini sayamayacağım birçok Ramazan Özbek dostu, pandemi kısıtlamalarına rağmen son görevlerini yapmak için cenazede hazır bulundular.
xxx
Ramazan Özbek iyi bir aile babası, tutkulu ve çıkarsız bir Konyaspor sevdalısıydı…
Ve bir iş insanıydı…
Acıları, kederleri, üzüntüleri, sevinçleri, bayramları, seyranları, yaşama dair ne varsa, hepsini götürdü sevgili Ramazan Özbek kardeşimiz, bu kubbede kalan bir hoş seda bırakarak...
Başta ailesi olmak üzere, Konyaspor camiasının, taraftarların herkesin başı sağ olsun…
Gencecik, güzel yürekli, güzel yüzlü, tutkulu bir kardeşimizi daha ebediyete gönderdik…
Ne diyebilirim ki “Allah’ın rahmeti üzerine olsun” demekten başka.
xxx
NOT: Bir hiç uğruna Konyaspor üzerinden birbirlerine yürüyen, hakaret eden, meseleyi namus davası haline getiren kafası basmayan yüreksizler, gördünüz işte, koç gibi bir çocuk 39 yaşında fırladı gitti. Neyin hesabındasınız?
Kimseye kalmıyor ne Konyaspor, ne Konya, ne dünya.
YORUMLAR