Ali Gözönü'den Müdür Hüseyin'e

Konya’da “Demirspor” denilince ilk akla gelen isim, efsane Başkan Ali Gözönü olurdu… 
Sonra da Demirspor’un her şeyi Malzemeci Müdür Hüseyin, yani Hüseyin Şahin…
Zalata Hasan’ı da (Özkara) unutmamak lazım…
O da yıllarca Demirspor’un neferi oldu…
Ama, Müdür Hüseyin yani Malzemeci Hüseyin, yani Hüseyin Şahin, Demirspor’la özdeşleşti ve bu günlere geldi…
Müdür Hüseyin’i 70’li yılların ortalarında tanıdım…
Yeni Meram gazetesinde spor muhabirliğine başladığım yıllarda, Müdür Hüseyin de Konya İdmanyurdu’nda rahmetli Nazif abinin (Sırıt) yanında malzemeciliğe başlamış…
Kendisiyle 76-77 yıllarında tanıştık…
O zamanlar henüz “Müdür”lük apoletini takmamıştı!
Ben muhabirlikte, o da malzemecilikte çömezdi… 
Siyah-beyazlı Konyaspor benim, yeşil-beyazlı Konya İdmanyurdu onun kırmızı çizgisiydi…
Müdür Hüseyin bugün bile Konya İdmanyurdu’ndan vazgeçmiş değil…
Benim siyah-beyazlı Konyaspor’dan vazgeçmediğim gibi…
Konyaspor ve Konya İdmanyurdu birleşme kararı alınca, Müdür Hüseyin için de kader ağlarını örmüş ve Konya’da çalışabileceği en iyi kulübe gitmişti…
‘Konya’nın Fenerbahçesi’ diye anılan, Türkiye Şampiyonu olmuş Demirspor’a…
Konyaspor’a ve Türk futboluna 24 kişilik bir takım kurabilecek sayıda futbolcu kazandıran Demirspor, özellikle efsane Başkan Ali Gözönü ile başarıdan başarıya koşmuş, bugün bile Süper Ligde rahat oynayabilecek futbolcular yetiştirmiş bir kulüptü!
Hepsini tek tek yazamamam, ama birisini asla unutamam, o da Burhan Yüceaktaş…
Büyük oğluma ismini verecek kadar çok sevdiğim Burhan, Konyaspor’da ve  Kadri Aytaç’ın hocalık yaptığı Karşıyaka’da forma giymiş, hem iyi insan, hem de iyi futbolculardan birisiydi…
Müdür Hüseyin, Burhan gibi bir çok ünlü futbolcuya hem ağabeylik, hem yöneticilik, hem de malzemecilik yapmış, nadir futbol emekçilerinden birisidir…
Muhtemelen Demirspor’un kapısına kilit vurulmaması için eski futbolcularla birlikte, ellerini taşın altına koymuşlar, Demirspor ismini yaşatmaya çalışıyorlar…
Hüseyin Şahin, yani Müdür Hüseyin başta olmak üzere, Hakan Yıldırım, Mehmet Tutkuner, Yaşar Kavas, Ali Sefa Selek, Kerem Kelek, Mustafa Sürmez, Ümit Kuş, Burak Pekparlatır ve Muhittin Alataş gibi futbol sevdalılarını tebrik etmek lazım…
Bana göre hepsi Demirspor sevdalısı olan bu arkadaşların alınlarından öpmek gerekir…
Müdür Hüseyin, inanılmaz titiz, temiz ve malzeme konusunda iflah olmaz derecede hassas olan birisidir…
Kromspor’da oynarken, zaman zaman Demirspor odasına gider, orada duş alırdık…
Odadan çıkıncıya kadar başımızdan ayrılmaz, açıkçası biz de alınırdık…
“Müdür ayıp oluyor” filan dersek de, “malzeme konusunda ben babama bile güvenmem beyler” diyerek, titizliğini gösterirdi…
Anlayacağınız, malzemesinin jandarmasıydı…
Vatanını korur gibi, malzemesini de korurdu…
Hala da öyledir…
Müdür Hüseyin’in Başkan olması, kendisini malzemecilikten koparacak diye kimsenin aklına bir şey gelmesin, çünkü malzemecilik onun yaşam biçimidir…
Güneş, dünyayı ısıtmaktan vazgeçer, Müdür Hüseyin malzemecilikten vaz geçmez…
Başka bir özelliği ise, futboldan ve futbolcudan “benim” diyen futbol adamından çok daha iyi anlar…
Çok az yanılır…
Ben bile zaman zaman kendisinden, daha doğrusu onun futbol aklından yararlanmışımdır…
Beni bırakın, Demirspor’u çalıştıran bir çok antrenör, Müdür Hüseyin’den yararlanmış, kendisinden fikir almıştır…
Bir maç esnasında takımın hocası yanlış taktik ya da yanlış adam değiştiriyorsa, Müdür Hüseyin müdahale eder, hocayı uyarırdı…
Şahit olmuşluğum vardır…
Bildiğim kadarı ile sadece Naci Renklibay’a müdahale etmez ya da sesini çıkarmazdı…
Kendisini kızdırırdık “Naci abiden korkuyorsun, bir şey diyemiyorsun” diye…
Müdür Hüseyin bu anlamda asla gaza gelmez, “Kral ne yaparsa doğrudur” diyerek, Naci abiye toz kondurmaz, ona olan sevgisini ve saygısını her yerde ifade ederdi.
xxx
Yılların Demirspor’una Başkan olmuş Müdür Hüseyin…
Sevgi, sadakat ve fedakarlık böyle bir şey…
“Fedakarlık” dedim de, biliyorum ki, futbol sevgisi yüzünden evlenip, çoluk çocuğa karışmadı Müdür Hüseyin…
Onca ısrarlara rağmen, “hayır” dedi…
Soranlara, “ben topla evliyim, evim de top sahası” demiştir…
İster kızın, ister sövün, ne derseniz deyin, Müdür Hüseyin ve Maltepe Hasan gibi, “şahsına münhasır” insanları, bildikleri doğrulardan koparmanız mümkün değil…
Birisi Demirspor’la, birisi de Selçukspor’la mezara kadar devam ederler…
Müdür Hüseyin Demirspor’a başkan olarak rüştünü ispatladı, sıra Maltepe Hasan’da…
Sanırım kısa zamanda Selçukspor’u da Maltepe Hasan’nın sırtına sararlar! 
Dodon Ali abi, Maltepe Hasan ve Baba Şahin, üçü birlikte, ağlamadan, zırlamadan sırtlarında taşırlar Selçukspor’u…
Allah onlara sağlık ve uzun ömürler versin…
Ne diyebilirim ki başka.