Öyle bir yılı yaşıyoruz ki, sanki yılın adı felaket yılı. Kapitalist savaşların kızıştığı, fillerin tepiştiği çimlerin ezildiği bir yıl…
Hep yazıyoruz ya insanların geçim derdi, işsizlik, eğitimde kalite eşitlik gibi şeyler… fakat gelin görün ki birer birer toprağa düşen yiğitlerin acısıyla içimize kor ateşler düşüyor. Tazecik anlar, gencecik umutlar, yarım kalan hayatlar. Ne kadar üzülsek az. Nasıl da çektiler bizi savaşa. Yavaş yavaş, alıştıra alıştıra bizi savaşın içine çektiler. Artık istesek de oradan çıkamayacağız gibi görünüyor.
Korona virüsünden etkilenme korkusuyla ekonomik büyümesi ihracata bağlı olan ülkeler ciddi anlamda etkilendi diyoruz anlatıyoruz. Aslında ülkemiz ilginç bir ülke. Herkesin kendisine göre teorileri var. Bu yalnızca ekonomide değil. Futboldan edebiyata, eğitimden siyasete kadar her alanda böyle. O nedenle aynı şeyleri dönüp dolaşıp tekrar anlatmak açıklamak zorunda kalıyorsunuz. Öyle olunca da sorunları arkamızda bırakıp ilerleyemiyoruz.
Ülkemizde üretim önemli ölçüde ithal girdilere bağlı olunca kur artışları da enflasyona yansıyor. Türkiye’de faiz, sadece enflasyonu denetlemek için değil, enflasyona büyük ölçüde neden olan kuru denetlemek için kullanılır. Faizi indirince kur yükselir ve enflasyonu olumsuz etkiler. Tüm bunlar yaşanırken, altın fiyatlarının tavan yapması, savaş ekonomisi içerisinde olmak tedirgin bekleyişleri de beraberinde getiriyor.
Tüm bunlar konuşulurken, TOKİ den ev sahibi olmak için kurada adı çıkmayanlar üzülürken, sevinenlerin de neden sevindiğini anlayamadığım bir durum da yaşanıyor. TOKİ evlerini de neresinden tutsam bilmiyorum. Başlı başına bir sorun yumağı sanki…
Yine ambulanslar sınırdan giriyor diye haberler geliyor. Bekliyorum haber kanalları verecek mi diye ama neden sonra haber veriliyor. Ekran karşısında yürek çarpıntısıyla evlatlarından haber bekleyen anne babalara Allah ecir sabır versin.
Zor bir dönemden geçiyoruz. Piyasalar tedirgin ve gergin. Liderlerin alacakları kararların önemini de biliyoruz. Rusya’nın geçmişi olmayan, estetik takıntılı ajan lideriyle nereye kadar gideceğiz göreceğiz. Avrupa’nın göçmen politikalarını yeniden ele alacağına şahit olacağız. Bir kere ülkemizin kapılarının açılacağını düşünemeyenler, kapılarına dayanan mültecilerle nasıl başa çıkacaklarını bilemediklerinden, sınırlarda mültecileri de zorlu günler bekliyor. Umuda hayale doğru yürüyüş sürüyor. Onlar mültecilerden korkarken, kaç yıldır mültecilere kucak açan Türkiye’nin neler yaşadığını da böylelikle öğrenmiş oldular.
YORUMLAR