Avrupa'dan yorgun dönen her iki takımın haftanın kapanış maçındaki oyunları, kısmen soğuk havada insanı daha da üşüttü diyebiliriz.
Önceliğimiz tabii ki Atiker Konyaspor.
Gaziantep deplasmanından 3 golle 3 puanı alıp gelen yeşil beyazlıların bir seri yakalaması açısından önemli bir mücadeleydi Osmanlıspor maçı. Ama olmadı. 90 dakikalık bölümde sadece 20 dakikaya yakın bir baskı kurmaya çalışan, topu önce tutmak için mücadele eden ama ne yazık ki hatalı paslar, hava topu alamayan, ilerideki adamların beceriksizlikleri de üst üste gelince, yine bir şans golü atan Bajic'le gelen bir puan Konyaspor için ballı kaymak oldu.
Zaman zaman bizlerde eleştirsek, Konyaspor'un oyun sistemi hiç mi hiç zevk vermiyor. Aykut hocanın bu konuda yeni çalışmalar yapması gerekiyor. Bu sistemi hem diğer takımlar çözdü, hem de futbolcuların da bundan sıkıldıklarını düşünüyorum. Avrupa yorgunluğu falan hikaye. Osmanlıspor da yorgundu ama; yeşil beyazlılara göre göze daha hoş gelen bir oyun sergilediler. Eksik adamlarının olması da Konyaspor için bir şanstı. Her şeye rağmen, kendi evinde de olsa alınan bir puan çok önemli. Geçen hafta elde edilen 6. sıra korunmuş oldu. Ligin ilk yarısının bitimine kadar ilk 8 içinde kalmak, 2. yarı için de önemli.
Gelelim Yönetime ve Aykut hocaya..
Israrla, transfer yapmama huylarından biran önce vazgeçmek zorundalar. Kaptan Ali Çamdalı'nın olmaması son maçta nasıl hissedildi. Bir takım bir oyuncunun üzerine kurulmamalı. Alternatifleri olmalı. İlk etapta Volkan Fındıklı bu sorunu çözmekle görevliyken, yaptığı pas hataları tüm takımın gardını düşürdü. 2. yarı da Halil İbrahim'in girmesi, Ömer Ali'nin de istekli duruşu, 3 . bölgede daha çok durmamızı sağladı. Ancak yine de isabetli pasların olmaması sinirleri iyice gerdi. Son dakikalara girilirken yine şanslı bir günde olan Bajic'le gelen gol ise, toz-duman olan ortalığı bir anda sakinliğe çevirdi ve kendi sahamızda aldığımız bir puana sevindik.
Evet bir puana sevindik.
Ama bu kervan böyle gitmez.