Allah (cc) cennetliklerin, cennet nimetlerinden faydalananların hayatlarında yaptıkları amellerden bahsederken bir özelliklerine dikkatimizi çekmektedir. Allah rızası için hiçbir karşılık beklemeden yoksulu doyurmak, ihtiyaç sahiplerine yardımcı olmak, akrabayı gözetmek. Rabbimiz Kur’an-ı Kerimde cennetliklerin yaptıkları amellerini şöyle bildiriyor:

“O kullar adaklarını yerine getirirler. Kötülüğü her yanı kuşatmış bir günden korkarlar. Onlar, seve seve yiyeceği yoksula, yetime ve esire yedirirler.

(Yedirdikleri kimselere şöyle derler:) “Biz size sırf Allah rızası için yediriyoruz. Sizden bir karşılık ve bir teşekkür beklemiyoruz.”

“Çünkü biz, asık suratlı, çetin bir günden (o günün azabından dolayı) Rabbimizden korkarız.”

Allah da onları o günün kötülüğünden korur ve yüzlerine bir aydınlık ve içlerine bir sevinç verir.

Sabretmelerine karşılık da onları cennet ve ipek(ten giysiler) ile mükâfatlandırır.” (İnsan 76/7-12)

Müttaki olanların tanımının yapıldığı ayeti kerimede de yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışlara yardım etme önemli bir özellik olarak haber veriliyor;

“İyilik, yüzlerinizi doğu ve batı tarafına çevirmeniz değildir. Asıl iyilik, o kimsenin yaptığıdır ki, Allah’a, ahiret gününe, meleklere, kitaplara, peygamberlere inanır. (Allah’ın rızasını gözeterek) yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışlara, dilenenlere ve kölelere sevdiği maldan harcar, namaz kılar, zekât verir. Antlaşma yaptığı zaman sözlerini yerine getirir. Sıkıntı, hastalık ve savaş zamanlarında sabreder. İşte doğru olanlar, bu vasıfları taşıyanlardır. Müttakîler ancak onlardır!” (Bakara 2/177)

Ahiret mutluluğuna eren cennetliklerin cehennemliklerle diyalogunun bildirildiği ayeti kerimede de cehennemlikler kendilerinin cehennemde oluşlarını imansızlıktan dolayı değil amelsizlikten ve yoksulları yedirmediklerinden dolayı olduğunu cennetliklere şöyle beyan etmişlerdir.

“Onlar cennetlerdedirler. Birbirlerine suçlular hakkında sorular sorarlar ve dönüp onlara şöyle derler: “Sizi Sekar’a (cehenneme) ne soktu?”

Onlar şöyle derler: “Biz namaz kılanlardan değildik.”  “Yoksula yedirmezdik.”  “Batıla dalanlarla birlikte biz de dalardık.” “Ceza gününü de yalanlıyorduk.” “Nihayet ölüm bize gelip çattı.” (Müddessir 74/42-47)

“Hayır, hayır! Yetime ikram etmiyorsunuz. Yoksulu yedirmek konusunda birbirinizi teşvik etmiyorsunuz. Haram helâl demeden mirası alabildiğine yiyorsunuz.”  (Fecr 89/17-199)

Cennet nimetlerine nail olmak için ayeti kerimelerde bildirilen hususlara ne kadar dikkat ediyoruz veya etmiyoruz suallerini kendimize sorarak amellerimizin murakabesinin yapılması temennisi ile…