Son dönemlerde sık sık bazı kavramlar tartışmaya açılarak kavramların içleri boşatılmaya, kavramlar üzerinde Müslümanların zihin dünyasında istifhamlar oluşturulmaya çalışılmaktadır.
Kur’an’da peygamber sözünün geçmediği bunun yerine ‘Resul’ ve ‘Nebi’ geçtiği beyan edilerek sanki Peygamber lafzını kullananların Allah’ın göndermiş olduğu resullerini tanımıyor gibi bir tartışmayı gündemde tutuyorlar.
Gerek ‘nebi’ gerek ‘resul’ Kur’an’da “Allah’ın buyruklarını ve öğütlerini muhataplara bildirmek üzere seçtiği elçi” anlamında kullanılmıştır. Günümüzde bunların yerine kullanılan Peygamber kelimesi Farsça olup sözlükte “haber getiren” demektir. Peygamber kelimesi erken dönemde Farsçadan Türkçeye geçerek yerleşmiş, farklı bir anlam yüklenilmeden Resul ve nebi yerine kullanılmaya devam edilmiştir.
Rabbimiz buyuruyor:
“Muhammed, sizin erkeklerinizden hiçbirinin babası değildir. Fakat o, Allah'ın Resülü ve nebilerin sonuncusudur. Allah her şeyi hakkıyla bilendir.” (Ahzab 40)
Günümüzdeki tartışma Nebi ve Resul kime denir? Hem nebi hem de resul aynı kişi olur mu? gibi daha çok kelam ilmini ilgilendiren bir konuda yapılmaktadır. Son Peygamber Hz. Muhammed olduğunu kabul ettiğimize göre Resul ve nebi olarak da Kur’an’da belirtildiğine göre peygamber sözcüğü bu kavramlar yerin geçer mi geçmez mi tartışması ile zihinleri bulandırmamak gerekir.
Uluorta yapılan tartışmalar inkar problemlerini de ortaya çıkarmaktadır. Arabçanın hiçbir yapısına vakıf olmayanlar dahi hemen duydukları ve kendi zihin yapılarına da uygun açıklamaları dillerine dolayarak Kur’an’da peygamber geçmiyor, diyerek Peygamber diyenleri sanki Allaha şirk koşmuş gibi suçlamaya gidiyorlar. Tartışmalar konunun uzmanlarının bir araya gelecekleri şuralarda tartışılmalı ve bir sonuca bağlanmalıdır.
Kim peygambere itaat ederse, Allah’a itaat etmiş olur
Peygamber Efendimiz Allah’tan aldığı vahyi insanlara tebliğ etmiş, vahyin öğretilerini, emirlerini bizzat hayatında uygulayarak tüm insanlığa örnek olmuştur. Rasulullah bir beşerdir. Ama sıradan bir beşer değil vahiy alan bir beşerdir. Kur’an-ı Kerim’de Allah ile birlikte Peygambere de itaat edilmesi emredilmiştir.
“De ki: “Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.”
De ki: “Allah’a ve Peygamber’e itaat edin.” Eğer yüz çevirirlerse şüphe yok ki Allah kâfirleri sevmez.“ (Al-i Imran 31-32)
“Kim peygambere itaat ederse, Allah’a itaat etmiş olur. Kim yüz çevirirse, (bilsin ki) biz seni onlara bekçi göndermedik.” (Nisa 80)
“Allah’a itaat edin, peygambere itaat edin” de. Eğer yüz çevirirseniz bilin ki ona yüklenen sorumluluğu ancak ona ait; size yüklenen görevin sorumluluğu da yalnızca size aittir. Eğer ona itaat ederseniz doğru yola erersiniz. Peygambere düşen ancak apaçık bir tebliğdir.” (Nur 54)
“Allah ve Resûlü bir iş hakkında hüküm verdikleri zaman, hiçbir mü’min erkek ve hiçbir mü’min kadın için kendi işleri konusunda tercih kullanma hakları yoktur. Kim Allah’a ve Resûlüne karşı gelirse, şüphesiz ki o apaçık bir şekilde sapmıştır.” (Ahzab 36)
“Ey Peygamber! Biz seni bir şahit, bir müjdeleyici, bir uyarıcı; Allah’ın izniyle kendi yoluna çağıran bir davetçi ve aydınlatıcı bir kandil olarak gönderdik.” (Ahzab 45-46)
“Kim Allah’a ve Resûlüne itaat eder, Allah’tan korkar ve O’na karşı gelmekten sakınırsa, işte onlar başarıyı elde edenlerin ta kendileridir.” (Nur 52)
“Peygamber size ne verdiyse onu alın, neyi de size yasak ettiyse ondan vazgeçin. Allah’a karşı gelmekten sakının. Şüphesiz, Allah’ın azabı çetindir.” (Haşr 7)
“Andolsun, Allah’ın Resulünde sizin için; Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı uman, Allah’ı çok zikreden kimseler için güzel bir örnek vardır.” (Ahzab 21)
Peygamber Efendimiz kişiliğiyle, ahlakıyla, yaşantısıyla bütün inanlar için güzel bir örnek, günümüz moda tabiri ile rol model birisidir. Kavramlar üzerine tartışma yerine Peygamberimizin örnek yaşantısını kendimize nasıl rehber yaparız, sorusu ile meşgul olalım.
YORUMLAR