Koronavirüs döneminde yaşadığımız olaylar gösterdi ki kişinin kendisinin sağlık ve hijyen kurallarına uyması yalnız başına yeterli değil çevresi de aynı kurallara uyarsa sağlıklı bir netice elde ederiz.
Yüce kitabımız Kur’an-ı Kerime baktığımız zamanda mesajlar ferdiyetçilikten ziyade biz üzerine verilmiştir. Kişinin iman ederek yalnız kendisini kurtarması yeterli görülmemiş çevresinin de kurtuluşa ermesi, iman etmesi için gayret göstermesi istenmiştir. Ferdi kurtuluş ile birlikte toplumun da ıslah edilmesini istemiştir. Helak olan kavimler Rabbimizden gelen tebliğ davetlerine top yekûn kulak tıkadıklarından, elçilerin sözlerini dikkate almadıklarından dolayı ilahi cezaya müstahak olmuşlardır.
Fatiha suresinde geçen “Yalnız sana ibadet eder yalnız senden yardım isteriz” dua örneğinde olduğu gibi yalnız kendimiz için değil iman dairesine girmiş olan diğer mümin kardeşlerimiz için de niyaz da bulunuyoruz.
İnsanın; imar ve ıslah görevi vardır. Salih ameller işleme görevi vardır. Rabbin emanetine sahip çıkma görevi vardır. Müfsitlerin her türlü fesat girişimlerine, bozgunculara karşı uyanık olmak, çevresini de uyandırmak görevi vardır. Ben iman ettim diyerek kendi imanına güvenip çevresine karşı duyarsız olması kurtuluş için yeterli bir iman anlayışı değildir.
Kıssadan Hisse: Kaliteli ürün elde eden çiftçi
Mısır yetiştiren bir çiftçi, her yıl en kaliteli mısır ödülünü alırmış. Çiftçi, ödül aldığı mısırların tohumlarını da ekmeleri için komşularına dağıtırmış.
Bunu öğrenen bir gazeteci röportaj yapmak için çiftliğe gelmiş. Gazeteci çiftçiye sormuş:
“Seninle her yıl aynı yarışmaya giren komşularına, kaliteli tohumlarından vermeyi nasıl göze alabiliyorsun?”
Çiftçi cevap vermiş: “Yoksa bilmiyor musun? Rüzgâr, olgunlaşan mısırlardan polenleri alır ve tarla tarla dağıtır. Eğer komşularım kalitesiz mısır yetiştirirse çapraz tozlaşma sonucu her geçen yıl ürettiğim mısırın kalitesi düşer. Eğer kaliteli mısır yetiştirmek istiyorsam, komşularıma da kaliteli mısır yetiştirmeleri için yardım etmeliyim”.
Yaşamlarımız da böyledir. Hayatlarını anlamlı ve iyi bir şekilde yaşamak isteyenler başkalarının hayatlarını da zenginleştirmelidir.
Bir yaşamın değeri dokunduğu hayatlarla ölçülür.
Mutluluğu seçenler, başkalarının mutluluğa ulaşmasına yardım etmelidir. Birimizin refaha ulaşması, herkesin refaha ulaşmasına bağlıdır.
Rabbimiz buyuruyor: “İyilik ve takvâ hususunda yardımlaşın, günah ve haksızlık yolunda yardımlaşmayın.” (Maide 2)
Çiftçinin komşularına iyi ürün vererek kendi kaliteli ürününü yetiştirerek ödül kazandığı gibi mü’minler de çevrelerini ıslah edip Rabbin emir ve yasaklarına uygun hayat yaşayan bir cemiyet oluştururlarsa iki cihan saadetini kazanacak ödül sahibi olabilirler.
İyilik ve takva hususunda yardımlaşmak temennisi ile…
YORUMLAR