Allah’ın Kitabı’nın mübelliği ve en iyi tercümanı olan Hz. Peygamber, Müslümanlar için her şeyi ile örnek alınacak mükemmel bir şahsiyettir. Muhammed Taqi Usmani şu değerlendirmeyi yapmıştır:
“Peygamberler, öğrettikleri ve davet ettikleri şeyler konusunda uygulamalı! bir örnek olmaları için gönderilmişlerdir. Onların mesajları sadece sözlü öğretilerden ibaret değildir. Hayatta izlenecek doğru yolun öğrenilmesi, bilinmesi ve takip edilmesi konusunda gösterilecek bir çabada, onların uygulamaları da (sözlü öğretileri kadar) önemlidir. Kur’an (Ahzab 33/21) ayetinde bu noktayı son derece açık bir şekilde ifade etmektedir. Bilinen bir gerçektir ki, bir toplumu değiştirmek için sadece teorik eğitimle yetinilemez. Toplumu değiştirmenin tabiî şekli, onların izleyecekleri yolu uygulamalı örneklerle göstermektir... Açıkça görülmektedir ki insan önemli bir konuyu öğrenebilmek için daima uygulamada bir örneğe muhtaçtır. Bu husus dinî öğretim ve eğitim için de aynı şekilde geçerlidir. Bu sebepledir ki, Allah sadece kutsal kitaplar göndermekle yetinmemiştir. Bilakis yeni bir kutsal kitap getirmeyen birçok peygamber de vardır, ama bir peygamber olmaksızın gönderilen herhangi bir kutsal kitap yoktur. Mekke müşrikleri de Kur’an’ın kendilerine Peygamber’in aracılığı olmaksızın doğrudan gönderilmesini defalarca istedikleri halde, bu istekleri reddedilmiş ve Kur’an Hz. Peygamber aracılığıyla gönderilmiştir. Bunun sebebi gayet açıktır. İnsanların sadece kutsal bir kitaba değil, aynı zamanda bu kitabın içeriğini kendilerine öğretecek bir öğretmene de ihtiyaçları vardır. Ayrıca kendilerini eğitecek ve onsuz günlük uygulamalarında Kur'an'dan istifade etmeleri mümkün olmayan pratik örnekleri ortaya koyacak bir eğitimciye de ihtiyaçları vardır. Bundan dolayıdır ki, Hz. Peygamber bütün İnsanların, kendisinin ortaya koyduğu örnekler aracılığıyla Allah'ın emirlerinin detaylarını öğrenmek ve ona itaat edip tabi olmak zorunda olduklarına dair açık bir emir ile gönderilmiştir.” (M. Hayri Kırbaşoğlu, İslâm Düşüncesinde Sünnet S. 183))
Günümüzde sünnet kavramının içerisini boşaltmadan yeniden yorumlamak ve yaşamak gerekmektedir.
İslâm’ın özüne uymayan ne kadar yanlış sünnet anlayışı varsa bunların ayıklanması ve Müslümanların da uyarılması gerekir.
Müslümanlara kılavuzluk eden nebevî sünnete ne kadar tabi oluyoruz? sorusunu ferdi ve İslâm ümmeti olarak kendimize sorarak cevap aramalı, olumsuzlukları gerçekleşecek İslâm Rönesans’ı çalışmaları ile düzeltmeliyiz.
YORUMLAR