Torosların ardında bir il, özlüyorum... Doğup büyüdüğüm, gurur duyduğum memleketim..!
Kadim Kültürlerin başkenti KONYA.
Adetlerine, gelenek ve göreneklerine, tarihi kültürüne sahip çıkan kent.
Çocukluğumu özler gibi, hasretini çekiyorum. 30 Yıl öncesinde yaşayan yerli Konya halkının.
Dost canlısı, sevecen, yardımsever, Allah korkusu ve sevgisini sentezleyen, bilinçli ve dindar insanlar.
Hiç bir canlıya zarar vermeyen, çalışıp üretmeyi ibadet sayan güzel insanlar.
Aşını, ekmeğini, bağ ve bahçesinde ürettiğini komşusuyla paylaşmaktan haz duyan cömert şahsiyetler.
Misafir gelmediği zaman, elini açıp; yağmur duasına çıkarcasına dua edip, "Allah'ım beni unuttun mu..?" diye soran, samimi yürekler...
Tarlasında, bağında, bahçesinde yetiştirdiği ürünlerle ülke ekonomisine büyük katkı sağlayan, öpülesi eller...
Köylüsü ve kentlisinin ortak paydası; "Ele güne el açmadan yaşamak için çalışacaksın...! "
Kadını ve Erkeği bir birine saygılı, vefalı ve sevecen..
Atalarından öğrendiği zanâat ve sanatı yaşatan...
Kadınları el sanatlarında ki becerilerini, yüreklerinde taşıdıkları sevdayla birleştirip, ilmik ilmik halıya ve kilime dokuyan sevdalı insanlar...
Sabrın sanata dönüştüğü, iğne oyası, dantel ve kaneviçe...
Keçe tepen ayaklar; güçlü bir imanı ve Allah aşkını taşıyan yürekten alır gücünü...!
Mutfak ayrı bir sanat alanıdır..
Dua ve Aşk'la pişer aş... Şifa olur, kıymet bilen gönül sahibi er kişiye...
Her dönüş Allah içindir, kudüm ve Ney eşliğinde...
Dönülmez verilen sözden, namustur O. Can verilir, sır verilmez.
Komşu akrabadan da yakındır, hakkı yenmez...
Yiğitleri Vatan ve Bayrak için yetiştirir her anne.
Kimliğimizdir, vazgeçemediğimiz yöremizin töresi...!
Peki ne oldu, koskoca tarihi bağrında yaşatan bu Kente..?
Yıllar öncesinden başladı yüreğimizde kaygı.
Kimlik değiştirme; büyüyen ve Sanayileşme yolunda hızla ilerleyen şehrin, aşırı göç alması ile başlar.
Gelişen ve yeni açılan Üniversiteler..
Kenti adeta bir öğrenci şehrine dönüştürmüş durumdadır. Doğal olarak farklı kültür aktarımı sürmektedir.
Son yıllarda ise Kente göç, yurt dışından başlamış ve demoğrafik yapıda büyük değişime neden olmuştur.
Afganistan, Fas, İran ve Suriye den gelen insanlar kendi kültürlerinide beraberinde getirmiştir.
Huzur, Sanat ve Sevgi kenti olan bu ilin yerli Halkı gelişen bu sürece şaşkın, sitemkâr ve içine kapanmış durumda.
Pandemi sürecinde gerçek Konyalılar her türlü kurala uyup , evine çekilirken yabancı nüfus ; kural , kaide , had ve hudut tanımadı maalesef..
Şehir onlara kalmışcasına en güzel park ve bahçelerinde kalabalık gruplar halinde sefa sürdüler...
Bizler ise mahsun bir o kadarda gururlu evlerimizde kalmayı tercih ettik.
Ümre dönüşü Karantina süresi için Kentimiz merkez oldu.
Oysaki her İl de , karantina merkezleri oluşturulabilir, vatandaşımız kendi İlinde karantina süresini geçirebilirdi.
Ramazan Bayramından sonra , bazı Fakültelerin öğrencileri yıl sonu sınavları için Kente dönüş yaptı. Bu gençlerimiz sağlık kontrolünden geçirilebilirdi..!
Yaz ayları Konya da , düğün zamanı bu faaliyetler başlamadan
yasaklanabilirdi..
Taziye ve Mevlit adetleri ertelenebilir , kurallara uymayanlara yasal yaptırımlar uygulanabilirdi..!
Yapılmadı...
Şimdi gelinen son anda Konya Halkı toptan suçlanıyor...
Kurallara titizlikle uyan halk bunu hak etmedi.
Elbet bu masum insanların , söyleyecek sözü olacak bir gün...
Tabii ömrü yeterse...!
Haklı 'nın hakkı yerde kalmayacaktır, Mevlâ Kerim dir.
Saygılarımla...
YORUMLAR