"Rüyamıza gül suyu yağdığından bu yana, gül kokar kanımız. Yağan da Muhammed' dir, kokan da..."
Hz.Hüseyin
Utancından ;
suskunlaşır sular, gün kızarır her gün,
Kerbelâ'da erken batan gün gibi...
Gecenin hüzünlü karanlığı, saklayamaz katledilen canları... Kopar bir fırtına toz- duman karışır birbirine, öfkelidir yer-gök , yaşananlara...
Ağıtlar, figânlar yükselirken semaya, yazılır arş-ı aleme, mazlumun sesi ve göz yaşları. Gören gözler, her seher açan, kan kırmızı güller üzerinde görecektir, masumların göz yaşlarını.
Güller ağlarken, işiten kulaklar duyacaktır, bülbülün çığlık, çığlık feryadında, ayrılıkların cân yakan hasretini...
Gül dalından bir gonce koparsa insan, yüreğinde yanan ateş saracak bedenini düşünecek, Kerbelâ çölünde geride kalan kadın ve çocukları...
Ellerine vurulan zincir sesi gelir kulaklara, o zincir ki; masumiyete, saflığâ, temizliğe, dürüstlüğe ve adalete vurulmuş bir pranga !
Allah aşkı ile adanmış bedenlerin başı mızrak ucunda yükselirken havaya, bir nida yükselir ötelere;
" Senin rızan için Ya Rabb, senin için karşı durdum zulme !..."
Geride kalanların ağıt ve figânlarından gecenin zifiri karanlığı utanır da, kararmış kalpler utanmaz.
Güller ağlar, bülbül feryâd eder her seher deminde...
- Ahhh Hüseyin...Vah Hüseynim...
Hz.Hüseyin zaman zaman bir Türk ilinde, kendi halinde mütevazi bir hayat sürdürmeyi düşünse de, gelen ısrarlı davetler ve taşıdığı sorumlulukla kendisini dirençli ve çetin bir mücadele içerisinde bulur.
Verilen sözlerin tutulamayacağı, iktidar ve menfaat uğruna; Hz.Peygamber torunları ve yakınlarına yapılacak katliamın konaklama yeridir, Kerbelâ...
Oysa ki; Hz. Hüseyin haksızlığa, adaletsizliğe ve zalimliğe biat etmemekle birlikte, o bölgeden uzaklaşıp, daha güvenli bir bölge de yaşamını sürdürmesi mümkün olabilirdi.
Ancak şu sözlerin sahibi, "mümkün olabilir di..." denilen kaçışa müsade etmedi...
Hz. Hüseyin diyordu ki;
"Kıyamet günü ; dünyada iken, yalnız Allah'tan korkan kimse emniyette
olabilir.
Ben yola çıkmazsam, korkarım ki ;
benden sonra adaletsizliğe, zulme ve haksızlığa hiç kimse başkaldırmaz."
Kerbelâ, aşkın zamanların yolcusunu misafir ederken, haksızlığa başkaldırışa da tanıklık ediyor du.
Aynı zamanda; Hak' aşıklarına, masumiyete ve insanlığa vurulan darbenin de tanığı olmanın, yalım yalım yanan, yangınlarındadır...
Çöl fırtınalarının sürüklediği her kum tanesi, asırlardır anlatır insanlığa, tanık olduğu susuzluğu ve dökülen gül kokulu kanları...
Fıratın suskun ahhh 'ları çilesidir...
Hayat kaynağı olduğu beldeden akarken, kıvrım , kıvrım bir damla su verememiştir , Hz. Peygamber torunlarına... Fırat'ın kahrını ve bedduasını duymaz, çoğu insan...
Merhametten yoksun, çölleşmiş zihinlerin adıdır, Yezid !...
İzlerini taşırken Kerbelâ, utanır, Yeziď gibi zulmün temsilcisi, zalimlerin varlığından...
Yaşadığı dönemde, Hz. Hüseyin in yaşam tarzı, davranışları, fikirleri, bilgeliği ve söz söyleme sanatı İslâm Alemine çok güzel bir örnektir.
İnandığı değerler için ölüme yürümesi ve zulme başkaldırması ise,
Dünya İnsanlığına verdiği , unutulmaz bir derstir.
Kararlı duruşun sahibi, Hz. Hüseyin' i
anlamakta zorlanan günümüz insanlarından bazılarının yapılan zulüm ve işkencelere karşı nasıl duyarsız ve suskun olduklarını gördüğümüz bir zamandan
geçiyoruz...
İsterseniz adına emperyalist, kapitalist yeni dünya düzeni deyin,
terör ve terör destekleyicilerinin iktidar elde etme hırsı deyin,
para, menfaat ve doyumsuz isteklerin kölesi olmak deyin...
Ne denilirse, denilsin ;
küreselleşen dünya ülkelerinin yönetimini elinde tutmaya çalışan,
kendi menfaatlerini koruma hırsına kapılmış ülkelerin, uyguladıkları politika ve davranış biçiminin
Yezid'den ne gibi bir farkı vardır ki ?...
Kerbelâ kıtaları dolaşmaya başlamış ve Yezid zulmü dört bir yanı sarmışsa
zulüm ve zalime karşı duruşun sembolü olan, Hz. Hüseyin de gönül iklimlerinde yaşamaya devam edecektir...
Gönül ister ki, Hüseyni tavırlar zulme ve zalime geçit vermesin...
Saygılarımla...
YORUMLAR